برخیز که می‌رود زمستان

بگشای در سرای بستان

نارنج و بنفشه بر طبق نه

منقل بگذار در شبستان

وین پرده بگوی تا به یک بار

زحمت ببرد ز پیش ایوان

برخیز که باد صبح نوروز

در باغچه می‌کند گل افشان

خاموشی بلبلان مشتاق

در موسم گل ندارد امکان

آواز دهل نهان نماند

در زیر گلیم عشق پنهان

بوی گل بامداد نوروز

و آواز خوش هزاردستان

بس جامه فروختست و دستار

بس خانه که سوختست و دکان

ما را سر دوست بر کنارست

آنک سر دشمنان و سندان

چشمی که به دوست برکند دوست

بر هم ننهد ز تیرباران

سعدی چو به میوه می‌رسد دست

سهلست جفای بوستانبان

رسید موکب نوروز و چشم فتنه غنود

درود باد بر این موکب خجسته، درود

به هرکه درنگری، شادیی پزد در دل

به هرچه برگذری، اندُهی کند بدرود

 ز کوی یار میآید نسیم باد نوروزی

 از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی

 به صحرا رو که از دامن غبار غم بیفشانی

 به گلزار آی کز بلبل غزل گفتن بیاموزی

        برآمد باد صبح و بوی نوروز

        به کام دوستان و بخت پیروز

       مبارک بادت این سال و همه سال

       همایون بادت این روز و همه روز  

 بعضی افراد حرف زدن با دهن پُر را بى ادبى تلقى مى كنند

 ولى حرف زدن با مغز خالى را نه

 
 هیچ غمی بزرگتر از این نیست

 نتونی كسی را برای گفتگو پیدا كنی

 بزرگترین لذت در زندگی انجام کاریست که دیگران می گویند

تو نمی توانی

 باید خیلی مواظب باشید

صادق بودن خیلی خطزناکه .

 افراد

به اندازه ی

کمبودهایشان

دیگرن را آزار می دهند

  اگر شخصی باعث رنجش شما می شود

  دارد به شما این پیام را میدهد

 من نیازمند کمک هستم